Η αδενομύωση είναι μια συχνή, όμως ελάχιστα κατανοητή πάθηση της μήτρας που επηρεάζει γυναίκες σε όλες τις ηλικίες πριν την εμμηνόπαυση. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ύπαρξη ενδομήτριου ιστού στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας, το οποίο περιβάλλεται από υπερπλαστικό μυϊκό ιστό. Είναι συχνός λόγος δυσμηνόρροιας, υπερβολικής αιμορραγίας κατά την περίοδο (μηνορραγία), καθώς και χρόνιου πυελικού άλγους, αλλά εξίσου συχνά διαφεύγει της διάγνωσης.
Πρόκειται για μια πάθηση, η οποία μπορεί να διαγνωσθεί τις περισσότερες φορές με υπέρηχο/μαγνητική τομογραφία, συνηθέστερα όμως η διάγνωση γίνεται κατά την ιστολογική εξέταση μετά από υστερεκτομή.
Ο πιο σημαντικός παράγοντας όσον αφορά τη μορφή θεραπείας είναι η επιθυμία για διατήρηση της γονιμότητας, καθώς η πιο αποτελεσματική μορφή θεραπείας είναι η υστερεκτομή. Άλλες μη χειρουργικές μέθοδοι συνιστούν την θεραπεία με αντισυλληπτικά χάπια (συνδυασμό οιστρογόνου/προγεστερόνης, προγεστερόνης μόνο), ενδομήτριου σπειράματος που εκλύει μικροποσότητες προγεστερόνης (ΜΙRENA), μη αστεροειδή αντιφλεγμονώδη σε συνδυασμό με αντιαιμορραγικούς παράγοντες και τέλος αγωνιστές GnRH.
Επίσης, μια άλλη μορφή θεραπείας είναι ο εμβολισμός των μητριαίων αγγείων από επεμβατικό ακτινολόγο, καθώς και η υστεροσκοπική νέκρωση του ενδομήτριού (Endometrial Ablation). Να σημειωθεί ότι καθώς είναι μια πάθηση η οποία υποχωρεί με την εμμηνόπαυση, σημαντικό ρόλο στην μορφή θεραπείας παίζει η ηλικία της γυναίκας.